Πολωνία (Κρακοβία-Άουσβιτς)!!!

Αγαπητοί μου αναγνώστες και αναγνώστριες,

   Το ταξίδι στην Πολωνία ήταν ένα ταξίδι που ήθελα να κάνω από τη στιγμή που έμαθα ότι θα έρθω για erasmus στην Βιέννη! Κάτι οι προτροπές της κυρίας Σίας, κάτι το ενδιαφέρον μου να πάω στο Άουσβιτς (ενδιαφέρον το οποίο έγινε ακόμα μεγαλύτερο μετά την επίσκεψή μου στο Νταχάου στα τέλη του Σεπτέμβρη), με έκαναν να κλείσω αμέσως θέση, όταν το esn (η ομάδα του πανεπιστημίου που αναλαμβάνει την διοργάνωση δραστηριοτήτων για τους φοιτητές erasmus) ανακοίνωσε πως θα οργανώσει ταξίδι στην Κρακοβία από τις 17 έως τις 20 του Νοέμβρη! Η Κρακοβία είναι ένα ταξίδι, που μάλλον δεν θα μπορούσα να διοργανώσω μόνος μου με την παρέα μου, γιατί είναι αρκετά μακριά (8-9 ώρες διαδρομής με λεωφορείο) και επιπλέον είναι πάντα καλύτερο σε ιστορικά μέρη όπως το Άουσβιτς να πηγαίνεις με  γκρουπ, γιατί είναι πιο εύκολο να έχεις ξεναγό και να μάθεις όσο το δυνατόν περισσότερα! Εξάλλου τα ταξίδια του esn φημίζονται για την καλή τους οργάνωση και εγγυούνται την διασκέδαση(εκτός βέβαια από τη μέρα, που επισκεφτήκαμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης')!

   Την πρώτη μέρα, Πέμπτη αναχωρήσαμε στις 6.30 το πρωί από την Βιέννη και κατά τις 16.00 ήμασταν στην Κρακοβία! Η διαδρομή ήταν πάρα πολύ όμορφη, όσο βέβαια κατάφερα να δω γιατί την περισσότερη ώρα κοιμόμουν. Περάσαμε μέσα από πολλά μικρά χωριά, μέσα στα πράσινο, που τα σπίτια θύμιζαν μικρό σπίτι στο λιβάδι! Όταν φτάσαμε στην Κρακοβία είχε σχεδόν νυχτώσει και όλοι ήταν αρκετά κουρασμένοι. Αρχικά πήγαμε στο hostlel (flamingo hostel,πολύ καλό, στο κέντρο της πόλης) και, αφού αφήσαμε τα πράγματά μας, πήγαμε για μια μικρή βόλτα στο κέντρο της πόλης.Εξάλλου σε περίπου 1,5 ώρα θα έπρεπε να επιστρέψουμε στο hostel για να συναντήσουμε τους υπόλοιπους για να πάμε για δείπνο σε ένα παραδοσιακό πολωνικό εστιατόριο. Στην κεντρική πλατεία της Κρακοβίας ήταν μαζεμένος πολύς κόσμος γιατί διοργανωνόταν ένα χριστουγεννιάτικο event, στο οποίο ταυτόχρονα σε 4-5 χώρες προβαλλόταν μια συναυλία της Mariah Carey! Αφού παρακολουθήσαμε για λίγο την συναυλία του φωτεινού ειδώλου της τραγουδίστριας και αφού εκνευρίστηκα γιατί μια από τις χώρες, που προβαλλόταν η συναυλία, ήταν τα Σκόπια, αλλά όλοι τα αποκαλούσαν "Μακεδονία"( η εξωτερική μας πολιτική δεν είναι αποτελεσματική μάλλον!) περπατήσαμε λίγο ακόμα στο όμορφο κέντρο και έπειτα γυρίσαμε πίσω για να συνεχίσουμε με τους άλλους το πρόγραμμα της εκδρομής! Το εστιατόριο ήταν ένα μικρό πολωνικό εστιατόριο με πολύ νόστιμη κουζίνα. Αφού απολαύσαμε το φαγητό, πήγαμε κατευθείαν σε ένα μεγάλο club της πόλης για να διασκεδάσουμε λίγο!

   Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς γιατί έπρεπε να προλάβουμε να δούμε αρκετά αξιοθέατα! Αρχικά και ξεκινήσαμε με μια ξενάγηση στο ιστορικό κέντρο της Κρακοβίας, το οποίο είναι και ένα από τα πρώτα προστατευόμενα πολιτισμικά μνημεία της Unesco παγκοσμίως! Η πόλη δεν υπέστη σοβαρές ζημίες κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και έτσι διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την αρχική της εικόνα, αν και τα περισσότερα κτήρια είναι κακοδιατηρημένα! Η ξεναγός ήταν πάρα πολύ καλή. Είναι ωραίο σε μια ξενάγηση να μαθαίνεις την ιστορία κάθε άψυχου κτηρίου και να μην βλέπεις μόνο την αρχιτεκτονική του! Το κέντρο της Κρακοβίας κρύβει πολλές ιστορίες και ψιθυρίζει σε κάθε επισκέπτη το φρικιαστικό παρελθόν της ανθρωπότητας! Επίσης, σε αυτή την πόλη θα συναντήσετε περισσότερα αγάλματα του πάπα απ΄όσα μπορείτε να αντέξετε! Ο προηγούμενος Πάπας John Paul II ήταν από την Κρακοβία και αποτελεί εθνικό σύμβολο σε μια τόσο θρησκευόμενη χώρα(μόνο στην Κρακοβία νομίζω ότι υπάρχουν περίπου 130 εκκλησίες)!

To πρώτο πανεπιστήμιο της Πολωνίας και ένα από τα πρώτα στην Ευρώπη! Εκεί σπούδασαν μεταξύ άλλων ο Κοπέρνικος και φυσικά ο Πάπας John Paul II!

Σε αυτό το κτήριο έμενε ο Πάπας όποτε γύριζε στην Κρακοβία και από αυτό το παράθυρο στην μέση συνήθιζε να απευθύνεται στο μαζεμένο πλήθος!

O Wawel Hill. Εκεί βρίσκεται ο καθεδρικός της Κρακοβίας και το παλάτι!

Οι τρούλοι του καθεδρικού!

Το παλάτι στο οποίο έμενα ν οι μονάρχες της Πολωνίας!Έχω δει και πιο εντυπωσιακά!

Η θέα από τον λόφο!

Sr. Mary's Basilica!

   Μετά από την ξενάγηση κάναμε ένα μικρό διάλειμμα και στην συνέχεια μαζευτήκαμε πάλι στο hostel όσοι ενδιαφέρονταν να επισκεφτούν τα ορυχεία αλατιού στην Wieliczka λίγο έξω από την Κρακοβία! Αποτελεί το δεύτερο μνημείο παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς της Unesco που βρίσκεται στην Κρακοβία και επίσης ένα από τα πρώτα της λίστας! Ξεκίνησε να λειτουργεί τον 13ο αιώνα και είναι ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία αλατιού στον κόσμο το οποίο λειτουργεί ακόμα με πολύ μικρή παραγωγή νομίζω όμως! Εμείς κατεβήκαμε μέχρι το 4ο επίπεδο, στα 330 περίπου μέτρα κάτω από την γη! Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχω δει ποτέ αφού πέρα από το γεγονός ότι είναι το νομαδικό ορυχείο, που έχω επισκεφτεί, μέσα εκεί υπάρχουν πολλά αγάλματα(φυσικά υπάρχει και ένα του Πάπα!), γλυπτά, πολυέλαιοι και εκκλησάκια, όλα φτιαγμένα από αλάτι! 

   

   Το βράδυ της δεύτερης μέρας είχα διοργανωθεί πάλι ένα δείπνο με τοπικά εδέσματα και μετά πήγαμε πάλι σε ένα πολύ ωραίο μπαρ, στο οποίο όμως δεν κάτσαμε πολύ γιατί ακολουθούσε η πιό σημαντική μέρα στο ταξίδι!

    Την τρίτη μέρα, Σάββατο, επισκεφτήκαμε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς! Δεν θέλω να πω πολλά γι'αυτό το μέρος. Η εμπειρία, που ζεις όταν επισκέπτεσαι ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης είναι πολύ δυνατή. Η εμπειρία που αποκόμισα από τα δυο στρατόπεδα στο Άουσβιτς (Άουσβιτς 1 και Άουσβιτς 2(ή Μπίρκενάου) ήταν αρκετά διαφορετική από αυτή που έζησα στο Νταχάου στα τέλη Σεπτέμβρη. Το Νταχάου ήταν κυρίως στρατόπεδο εκπαίδευσης  των SS, αρκετά μικρότερο από το Άουσβιτς και το κυριότερο στο Νταχάου στα 10 περίπου χρόνια λειτουργίας του σκοτώθηκαν περίπου 35.000 άνθρωποι ενώ στο Άουσβιτς χάνονταν γύρω στις 3.000-8.000 ανθρώπινες ψυχές κάθε μέρα. Το συναίσθημα που νιώθεις όταν μπαίνεις στον θάλαμο αερίων είναι απερίγραπτο. Το στομάχι σου δένεται κόμπος και η θλίψη γίνεται ένα με την οργή την ώρα που το μυαλό σου αρνείται να πιστέψει ότι αυτό έχει γίνει στην πραγματικότητα. Ειδικά η επίσκεψη στο Μπίρκενάου στις 18.00 όταν πλέον είχε νυχτώσει για τα καλά ήταν συν τοις άλλοις και απόλυτα τρομακτική! Συμβουλή μου είναι να επισκεφτείτε οπωσδήποτε κάποια στιγμή ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης (και στα δυο έζησα μια εμπειρία ζωής), αλλά μην παραλείψετε να ζητήσετε την βοήθεια ενός ξεναγού γιατί το σημαντικό σε αυτά  τα μέρη δεν είναι  τα κτήρια και οι φωτογραφίες αλλά οι ιστορίες και οι στιγμές που κρύβονται πίσω από αυτά. 

    Μετά από μια τέτοια εμπειρία η ζωή σου αλλάζει (λίγες εμπειρίες μπορούν να σου το προσφέρουν αυτό). Εκτιμάς την ζωή που ζεις (δύσκολη πολλές φορές και όχι αυτό που ίσως ονειρευόσουν αλλά σίγουρα "βιώσιμη"), η ανάσα που παίρνεις με το που βγεις από τον θάλαμο αερίων, που ακόμα και σήμερα κρατάει το άρωμα του φρικιαστικού παρελθόντος της, είναι η πιο αναζωογονητική ανάσα που θα πάρετε ποτέ, τα πράγματα που έμαθες και η πραγματικότητα που αντίκρισες θα στριφογυρίζουν στο μυαλό σου για αρκετές μέρες και θα συνειδητοποιήσεις πως η ιστορία δεν είναι το βαρετό βιβλίο που έπρεπε να αποστηθίζεις καθ'όλη την διάρκεια της σχολικής ζωής σου για να πάρεις τον βαθμό, αλλά μια πραγματικότητα ,που ανακαλύπτοντας την ανακαλύπτεις πλευρές της ίδιας σου της ζωής. Όπως και η ξενάγηση στο Νταχάου, έτσι και η ξενάγηση στο Άουσβιτς προσπαθούσε να δείξει εκφάνσεις εκείνης της τρομακτικής περιόδου στην σημερινή ιστορική πραγματικότητα, όχι με σκοπό να υποτιμήσει την σημασία και την βαναυσότητα εκείνων των πράξεων αλλά για να ευαισθητοποιήσει τον κάθε επισκέπτη και να τον ενημερώσει πως η ζωή για εμάς μπορεί πλέον να είναι σαφώς καλύτερη και ασφαλέστερη αλλά αυτό δεν σημαίνει πως κάπου αλλού στον κόσμο συνάνθρωποι μας δεν καλούνται να αντεπεξέλθουν σε μια ανάλογη ανυπόφορα βασανιστική πραγματικότητα. Ως χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρω συνοπτικά τις φυλακές Γκουαντάναμο, που στην πραγματικότητα είναι ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και όχι μια απλή φυλακή για τους υπόπτους τρομοκρατικών επιθέσεων, στην οποία οι κρατούμενοι υφίστανται ανατριχιαστικά βασανιστήρια, την απέλαση χιλιάδων Ρομά  από την Γαλλία λίγα χρόνια πριν , ή τα βασανιστήρια από τους Αμερικάνους στρατιώτες στην φυλακή Abu Ghraib στο Ιράκ. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και θα συνεχίσουν να δημιουργούνται νέα όσο αδιαφορούμε και πιστεύουμε πως όλα αυτά είναι απλά μια μαύρη σελίδα στην ανθρώπινη ιστορία που δεν θα ξαναγραφτεί γιατί οι Γερμανοί έχουν μετανοιώσει.

" Arbeit macht Frei": η δουλειά θα σε ελευθερώσει...Το ειρωνικό σύνθημα στην είσοδο του στρατοπέδου για να ταπεινώνουν τους κρατούμενους!

Τα μαλλιά μερικών κρατούμενων...

Οι βαλίτσες τους...

Τα παπούτσια τους...

Ο τοίχος εκτέλεσης...

Ο θάλαμος αερίων...

Το Μπίρκενάου...Αν και μεγαλύτερο από το Άουσβιτς ένα βομβαρδίστηκε ολόκληρο και δεν διασώζονται πολλά κτήρια πλέον...

   Συνοψίζοντας, η Κρακοβία ήταν ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι. Η πόλη είναι αρκετά ωραία ενώ σίγουρα αξίζει να επισκεφτείτε και μερικά μικρά γραφικά χωριά που βρίσκονται τριγύρω της, γιατί φαίνονταν πανέμορφα! Το πρωί της τελευταίας μέρας προσπάθησα να επισκεφτώ και το εργοστάσιο του Schindler στην ιστορία του οποίου βασίστηκε και η ταινία "Η λίστα του Schindler" αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να μπω γιατί είχε πολύ κόσμο και έπρεπε να είχα κάνει κράτηση επειδή ήταν Κυριακή! Οφείλω να παραδεχτώ ότι οι Πολωνοί, που έχω γνωρίσει στο erasmus, δεν είναι και τα πιο συμπαθητικά άτομα και γι'αυτό πήγα στην Πολωνία λίγο προκατειλημμένος.Η παρέα όμως ήταν τόσο καλή και τα μέρη, που επισκεφτήκαμε τόσο ενδιαφέροντα με αποτέλεσμα να θυμάμαι αυτό το το ταξίδι σαν μια γλυκιά ανάμνηση και να προτείνω την Κρακοβία στους αναγνώστες μου ως έναν καλό σταθμό για το επόμενο τους ταξίδι! Σαν προορισμός είναι απίστευτα φθηνός και πολύ ενδιαφέρων!